Το ιστολόγιο της κυρίας Ανθής

Όπως διαβάζουμε  εδώ

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)

Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».
Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ

Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: Το ένα χώμα κλέβει το άλλο.

Στη Γλώσσα μας είδαμε και εικόνα από τα λαζαράκια που φτιάχνουν στο γειτονικό μας νησί της Κω.

Σε ανάμνηση της Ανάστασης του Λαζάρου οι νοικοκυρές το Λαζαροσάββατο δηλαδή το Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα φτιάχνουν τα λαζαράκια, ομοιώματα δηλαδή σαβανωμένου ανθρώπου .

Εμείς καλέσαμε τις μαμάδες του Α1 στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας για να μας βοηθήσουν να πλάξουμε τα Λαζαράκια μας. Ο Γιώργος μας τραγουδάει τα κάλαντα του Λαζάρου από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Οι στίχοι  εδώ

Η κυρία Ανθή είχε πάει στις 31/3/2012 στην αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου ο γιος της και μαθητής του σχολείου μας, συμμετείχε στα «Λαζαρικά» . Ηταν μια εκδήλωση όπου οι ομάδες διάσωσης και διάδοσης της παράδοσης  και λαογραφίας «Ελένη», με την καθοδήγηση της  κυρίας Ελένης Κουμένου Μαραγκού αναβίωσαν έθιμα της περιόδου χορεύοντας  και τραγουδώντας κάλαντα.

Μικρά αποσπάσματα από την εκδήλωση μας έδειξε στη συνέχεια η κυρία Ανθή

Στο διαδίκτυο υπάρχει και το απόσπασμα για την Ανάσταση του Λαζάρου, απ’ όπου προέκυψε και το έθιμο για τα «λαζαράκια»

Την Κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι έναν σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες της μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά.
Κόβαν ένα την βδομάδα
μέχρι ‘νάρθει η Πασχαλιά.

Σαρακοστή είναι το διάστημα των σαράντα ημερών που αρχίζει από την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει την Κυριακή των Βαΐων.
Οι σαράντα αυτές μέρες, είναι μέρες αυστηρής νηστείας. Παλιά δεν υπήρχαν ημερολόγια για να μετρούν τις μέρες που έκαναν νηστεία , έτσι έφτιαξαν την κυρά-Σαρακοστή, συνήθως από χαρτόνι, που παρίστανε μια γυναίκα χωρίς στόμα (επειδή είναι μέρες νηστείας), με σταυρωμένα χέρια (από τις πολλές προσευχές) και με 7 πόδια (όσες και οι εβδομάδες μέχρι το Πάσχα). Το έθιμο θέλει κάθε Σάββατο να κόβεται και από ένα πόδι, μένοντας το τελευταίο για το Μεγάλο Σάββατο.

Το τελευταίο πόδι σε κάποιες περιοχές το έβαζαν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης, σε κάποιες άλλες μέσα σε ένα σύκο που το ανακάτευαν με άλλα. Σε όποιον έπεφτε η φέτα ή το σύκο με το πόδι, έλεγαν πως θα του φέρει γούρι. Τη Κυρα Σαρακοστή, σε κάποια άλλα μέρη την φτιάχνουν από ζυμάρι  (αλεύρι, αλάτι και νερό) ή σαν μια πάνινη κούκλα παραγεμισμένη με πούπουλα.

Σήμερα συζητήσαμε για την κυρα Σαρακοστή, βρήκαμε απο το διαδίκτυο ήθη κι έθιμα, εικόνες, φαγητά που σχετίζονται με αυτή την περίοδο κι αφού τα εκτυπώσαμε στον έγχρωμο εκτυπωτή του σχολείου μας ξεκινήσαμε να φτιάξουμε τη δική μας κυρά Σαρακοστή σε χαρτί του μέτρου. Πήραμε τα ψαλιδάκια μας , κόλλα στικ  κι ατλακόλ, μαρκαδόρους, φακές, φασόλια, μακαρόνια, καρδούλες ,λουλουδάκια τις έγχρωμες εικόνες με χαρταετούς, νηστίσιμα φαγητά, και στρωθήκαμε στη δουλειά 🙂

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Στη συνέχεια κάθε παιδί έφτιαξε τη δική του κυρά Σαρακοστή για να την πάει σπίτι και να κόβει κάθε βδομάδα κι ένα ποδαράκι.

Καλή μας Σαρακοστή !!!

H κυρία Ανθή μοίρασε σε χαρτονάκι Α4 την κυρά Σαρακοστή .

Ας δούμε τι έφτιαξαν  μερικά παιδιά της Ε τάξης.

Και τα παιδιά του Α1 έφτιαξαν τη δικιά τους ατομική  κυρά Σαρακοστή . 

‘Ωρα εργασίας – συνεργασίας

Ας δούμε μερικές από αυτές

Βέβαια δεν ξεχάσαμε να στολίσουμε την ομαδική μας εργασία δίπλα από τον έναν παλιάτσο που είχαμε φτιάξει μερικές μέρες νωρίτερα.