Το ιστολόγιο της κυρίας Ανθής

Archive for the ‘ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ’ Category

Η συμμαθήτριά μας Δικαία είχε μια καταπληκτική ιδέα ! Είχε κατασκευάσει ένα πολύ όμορφο τσαντάκι και σκέφτηκε να βάλουμε εκεί το μπρελόκ καρδούλα που θα φτιάχναμε όπως κι η Α τάξη εδώ.

Την ευχαριστούμε θερμά που μας βοήθησε στην κατασκευή τους !  Χρησιμοποιώντας διπλωμένα χρωματιστά χαρτιά Α4 , σχέδια από διακορευτές στολίσαμε την μία όψη της τσαντούλας μας και στην άλλη κάθε παιδί έγραψε τις ευχές του, κόλλησε αυτοκόλλητα και ζωγράφισε ό,τι επιθυμούσε για τη μανούλα του !

17ο ΔΣ Ρόδου

17ο Δημοτικό Ρόδου

  Δημοτικό Ρόδου
Με ακρυλικές μπογιές και ασημένιο μαρκαδόρο κάθε παιδί διακόσμησε το μπρελόκ του και το έβαλε στο τσαντάκι για να κάνει έκπληξη στη γλυκιά του μανούλα !!!

100_3449 100_3450 100_3452 100_3455 100_3456 100_3472 100_3474 100_3475 100_3476 100_3477 100_3478

Χρόνια πολλά και χαρούμενα σε όλες τις μανούλες του κόσμου !!! Σας αγαπάμε πολύ !!!

Δημοτικό Άγιοι Απόστολοι 17ο Ρόδου

Χρησιμοποιώντας όσα μάθαμε για την συμμετρία στα μαθηματικά μας  βάλαμε  το χεράκι μας σ΄ένα χρωματιστό χαρτί και σχεδιάσαμε το περίγραμμα. Όταν το ανοίξαμε σχηματίστηκαν τα χεράκια μας που στο κέντρο κρατούσαν μια καρδούλα.  Διακοσμήσαμε την κατασκευή μας με ζωγραφιές, χαρούμενες φατσούλες σε κάθε χεράκι, αυτοκόλλητα και γράψαμε μηνύματα κι ευχές στη μανούλα μας !

100_3401

100_3404      100_3405          γιορτή της μητέρας     γιορτή μητέρας   παλάμες

 

Στη συνέχεια φτιάξαμε καρδούλες από πηλό , τις χρωματίσαμε με ακρυλικά χρώματα και  με ασημί μόνιμο μαρκαδόρο γράψαμε ευχές και ζωγραφίσαμε λουλουδάκια κι ο,τι άλλο επιθυμούσε κάθε παιδί. Περάσαμε χρυσό κορδόνι και το μπρελόκ μας ήταν έτοιμο να το κρεμάσει η μαμά είτε  κάτω απο τον καθρέπτη του αυτοκινήτου είτε στο σπίτι !

100_3403    μπρελόκ  100_3459 100_3460 100_3461 100_3462     100_3463 δημοτικό Ρόδου 17ο ΔΣ Ρόδου κατασκευές για τη  μητέρα μαμά

 Φτιάξαμε και μια καρδούλα για την δασκάλα μας, την κυρία Αργυρένια που σε λίγες μέρες θα γίνει κι αυτή μανούλα και κάθε παιδάκι έβαλε την δική του πινελιά σε αυτή !!!  ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΟ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑ ΑΡΓΥΡΕΝΙΑ !!!! ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ !!! ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ !!!! *** !!!! 

Μετά πήραμε τις καρτούλες που μας μοίρασε ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων κι αξιοποιώντας όσα μάθαμε στη Γλώσσα φτιάξαμε τη δική μας ακροστιχίδα για τη ΜΗΤΕΡΑ και το δικό μας γράμμα στη γλυκιά μας μανούλα !

100_3488

17ο ΔΣ Ρόδου

17ο ΔΣ Ρόδου 100_3483 17ο Δημοτικό Ρόδου

 

Τέλος ψάχνοντας το youtube βρήκαμε ένα πολύ τρυφερό τραγούδι για τη μανούλα ! Το επεξεργαστήκαμε, το τραγουδήσαμε και το αφιερώνουμε με πολλή αγάπη στις  γλυκές μας μανούλες και στις μανούλες όλου του κόσμου !!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!! 

 

Φέτος επιλέξαμε την παρακάτω ζωγραφιά από το διαδίκτυο για να την κάνουμε δωράκι στις μανούλες μας.

ζωγραφιές για τη γιορτή της μητέρας

 

Σύνδεσμοι με ζωγραφιές για τη γιορτή της μητέρας υπάρχουν εδώ κι εδώ 

Τα Χριστούγεννα είχαμε την ευκαρία γονείς και παιδιά να επισκεφθούμε το σπίτι της γιαγιάς του συμμαθητή μας Κωνσταντίνου Μπαριανού, κυρίας Μαρίας Ροδίτη, όπου είχε φτιάξει κατά μήκος του σαλονιού της μια τεράστια φάτνη. Είχαμε εντυπωσιαστεί από το θέαμα! Ξοδεύοντας αρκετό προσωπικό χρόνο είχε φτιάξει τη Βηθλεέμ, τα σπιτάκια, ζωάκια, καταράκτες, δέντρα, ανθρώπους, μάγους, βουνά. Κι όλ ‘ αυτά με χαρτοπολτό κι ανακυκλώσιμα υλικά !

Στο κέρασμα που ακολούθησε, μας είπε ότι έχει ως χόμπι κατασκευές με διάφορα υλικά και πολύ ευχαρίστως να μας βοηθούσε σε  ό,τι χρειαζόμασταν.

‘Ετσι χθες η κυρία Ανθή μας έφερε κάποιες ιδέες της κυρίας Μαρίας φτιαγμένες με φυσικά υλικά και πολυμερικό πηλό.

Η πρώτη κατασκευή ήταν από ένα κομμάτι ξύλο πεταγμένο στη θάλασσα που η κυρία Μαρία είχε βάψει και πάνω του είχε κολλήσει μύδια, κοχύλια, καρπούς και άνθη από φυτά. Στη μέση μπορούμε να βάλουμε ένα ρεσώ.

Οι άλλες κατασκευές ήταν ιδέες φτιαγμένες από πολυμερικό πηλό. Τα κορίτσια ενθουσιάστηκαν με τα βραχιολάκια και τ΄αγόρια ζήτησαν μπρελόκ με ποδοσφαιρική μπάλα και τη φανέλα της αγαπημένης τους ομάδας ! 

‘Ολα τα παιδιά ενδιαφέρθηκαν να ασχοληθούν με διαφορετικά υλικά και τεχνικές, προκειμένου να τις αξιοποιήσουν σε συνδιασμό με την φαντασία τους !

Κυρία Μαρία, σας ευχαριστούμε πολύ, κι ανυπομονούμε να  ξεκινήσουμε την υλοποίηση των υπέροχων ιδεών σας !!!

ρεσώ με κοχύλια         πολυμερικός πηλός     φίμο και κοχύλια

Φέτος με τα παιδιά του Α1 και της Ε τάξης φτιάξαμε καρδούλες καρτούλες και διπλώματα για να τα δώσουμε στις μανούλες μας.  Μάλιστα πίσω από τις καρτούλες μας κολλήσαμε μαγνητάκι για να βλέπει η μανούλα μας συνέχεια την αγάπη και τις ευχές μας !

Με τα λεφτά του ταμείου μας αγοράσαμε κι ένα συμβολικό δωράκι , ενα μικρό διακοσμητικό ποτηράκι με μια καρδούλα αγκαλιά.

 

 

 

Ας δούμε τι φτιάξαμε και τι πήραμε 🙂

 

                  

Μάλιστα στο κορδονάκι του διπλώματος περάσαμε μια καρδούλα που έγραφε το παρακάτω  ποιηματάκι που μας άρεσε πολύ

 

Είπαν του ήλιου “γιορτάζει η μάνα”
κι εκείνος βάλθηκε με φως τη γη να ντύνει.
Είπαν της θάλασσας “γιορτάζει η μάνα”
κι αμέσως έγινε η φουρτούνα γαλήνη.
Το ‘μαθαν τα πουλιά, “γιορτάζει η μάνα”
και το τραγούδι τους ξεχείλισε πλημμύρα.
Το ‘μαθαν τα άνθη, “γιορτάζει η μάνα”
και μοσχοβόλησε η πλάση χίλια μύρα.
Τ’ άκουσε η βροχή, αλλά δεν έκλαψε
δάκρυ δεν κάνει να κυλήσει αυτή τη μέρα.
Τ’ άκουσε ο ουρανός κι άνοιξε διάπλατα
πείτε ευχές, μύριες ευχές για τη μητέρα

 

Τελειώνοντας κάθε παιδάκι έδωσε τις ευχές του στον φύλακα άγγελό του .( Θα δημοσιεύσω  το βιντεάκι απο την Ε τάξη και το Α1 μόλις ανέβει στο youtube !!! )

 

Χρόνια πολλά μανούλες !!!

Εδώ θα παρουσιάσω τις κατασκευές που βρήκα στο διαδίκτυο και μου άρεσαν  για τη γιορτή της μητέρας

Θα εμπλουτίζω συνέχεια το υλικό στην ανάρτηση αυτή , γι ΄αυτό  μείνετε συντονισμένοι !!! :))) ( το υλικό θα διανθίζεται στο άρθρο, το καινούριο υλικό δεν θα ναι απαραίτητα κάτω από το τελευταίο πόστ)

Μπουκέτο λουλούδια από   εδώ

      

Επίσης

ακόμη μου άρεσαν οι κατασκευές που υπάρχουν     εδώ  ( κάρτα με λουλουδάκια με πατρόν το χεράκι του παιδιού)

         

κι    εδώ   ( καρτούλες με καρδούλες, πεταλούδες, ζωάκια κτλ)

                                                    

κι  εδώ 

          

κι  εδώ

Μια εντυπωσιακή κατασκευή από την Νικολέττα Φρουζάκη εδώ

Γουστόζικα τσαντάκια , καρφίτσες για τη μαμά κι ένα υπέροχο δίπλωμα από το blog της Αννης Λιβαθινού εδώ

Φανταστικές καρτούλες και σημειωματάριο από την Αριάδνη Ευαγγελοπούλου εδώ   καθώς και ανθοδέσμες, τσαντάκια και καρδούλες

κουτάκια εδώ

H Αριάδνη επίσης  εδώ μας έδωσε και μια άλλη ιδέα  αν η μαμά μου ήταν …..καιρός, εποχή, γλυκό, χρώμα, λουλούδι, φαγητό τι θα ήταν;

Απίθανα βραβεία από την Pitsina εδώ

Κουτάκια σε διάφορα σχέδια εδώ

Από την  Καλλιόπη Παπουτσάκη  γοβάκι με δώρο  μενταγιόν με φωτογραφία μαμά –  παιδιά

                     

H Καλλιόπη είχε την ευγενική καλοσύνη να μου στείλει την εφημερίδα σε word.  Καλλιόπη μου  σ΄ευχαριστώ πολύ !

Επίσης από διάφορες πηγές βρήκα

                  

στολιδια για γιορτη μητερας      

Κι από την Μαρίνα Ράλλη

Φανταστικές κατασκευές  και πυρετώδεις μυστικές προετοιμασίες για τη γιορτή της μαμάς από τη  Σέβα Τριανταφύλλου εδώ

  όπως μας λέει η Σέβα γράφει,

ΜΑΜΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΣΟΟΟΟ   ΠΟΛΥ ,ΓΙΑΤΙ:
ΕΙΣΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΣΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΑ…
ΣΑΝ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ, ΔΙΩΧΝΕΙΣ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟ ΜΑΚΡΙΑ…
ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΣΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ …
ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ…

 

Αξιόλογες προτάσεις από την Τάνια Μάνεση εδώ κι εδώ

Εδώ θα παρουσιάσω τα ποιήματα που βρήκα στο διαδίκτυο και μου άρεσαν  για τη γιορτή της μητέρας

Θα εμπλουτίζω συνέχεια το υλικό στην ανάρτηση αυτή , γι ΄αυτό  μείνετε συντονισμένοι !!! :)))

Ο υπερκινητικός δάσκαλος έχει δημοσιεύσει ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα στη γιορτή της μητέρας εδώ


Είπαν του ήλιου «γιορτάζει η μάνα»
κι εκείνος βάλθηκε με φως τη γη να ντύνει.
Είπαν της θάλασσας «γιορτάζει η μάνα»
κι αμέσως έγινε η φουρτούνα γαλήνη.
Το ‘μαθαν τα πουλιά, «γιορτάζει η μάνα»
και το τραγούδι τους ξεχείλισε πλημμύρα.
Το ‘μαθαν τα άνθη, «γιορτάζει η μάνα»
και μοσχοβόλησε η πλάση χίλια μύρα.
Τ’ άκουσε η βροχή, αλλά δεν έκλαψε
δάκρυ δεν κάνει να κυλήσει αυτή τη μέρα.
Τ’ άκουσε ο ουρανός κι άνοιξε διάπλατα
πείτε ευχές, μύριες ευχές για τη μητέρα

 

4677752_f18bb

 

»Η αλφαβήτα της Μανούλας»

Α
Με την μανούλα το παιδί νιώθει
Αγάπη και Ασφάλεια..
Β
Η μανούλα δίνει Βοήθεια
σε ότι χρειαστεί το παιδί..
Γ
Η μανούλα είναι η
Γιατρειά όταν το παιδί πονά
και φέρνει την Γαλήνη
με μια της αγκαλιά..

Δ
Η μανούλα είναι
Δώρο στην ζωή του κάθε παιδιού
και το αντίστροφο..
Ε
Με την μανούλα στο πλάι..το παιδί
νιώθει Εμπιστοσύνη και Ευτυχία..
Ζ
Η μανούλα είναι η ίδια η Ζωή για το παιδί και το αντίστροφο ..

Η
Η μανούλα δίνει Ηρεμία
Η μανούλα είναι η Ηρωίδα της καθημερινότητας και της οικογένειας
Θ
Η μανούλα είναι αυτή που κάνει
το Θαύμα της ζωής πραγματικότητα
γεννάει το παιδί..
Ι
Η μανούλα για το παιδί της
είναι Ικανή να κάνει τα πάντα..

Κ
Της μανούλας η Καρδιά
αντέχει τα πάντα και μόνο για τα παιδιά της χτυπά..
Λ
Στα μάτια των παιδιών η μάνα
είναι Λατρεία, η μεγαλύτερη λατρεία για την μητέρα είναι το παιδί της..
Μ
Μάνα είναι ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ..

Ν
Η μανούλα δίνει Νόημα στη ζωή του παιδιού
Το παιδί δίνει Νόημα στην ζωή της μητέρας..
Ξ
Η μάνα πάντα έχει θέση
Ξεχωριστή στη ζωή των παιδιών..
Ο
Η μάνα είναι Οδηγός για το παιδί
Το παιδί είναι όνειρο για μια γυναίκα
Και οι δύο Ομορφαίνουν την ζωή του άλλου..

Π
Η μάνα είναι Παράδειγμα
για το παιδί.
Το πιο σημαντικό στην ζωή της μάνας είναι το Παιδί

Ρ
Η μανούλα δίνει τον Ρυθμό
στο πως θα «κινείται» το παιδί..
Σ
Μανούλα σημαίνει με μια λέξη Στοργή..
Τ
Η Τρυφερότητα της μάνας
είναι από τα πιο όμορφα «αγγίγματα» που νιώθει ένα παιδί..

Υ
Η Ύπαρξη της μάνας στην ζωή του παιδιού είναι η πιο σημαντική.Η ύπαρξη του παιδιού στην ζωή μιας γυναίκας, την κάνει πιο Υπέροχη..
Φ
Δεν υπάρχει καλύτερη Φροντίδα για το παιδί, από αυτή της μάνας.
Δεν υπάρχει πιο όμορφο, ζεστό, γλυκό Φιλί από αυτό της μάνας..

Χ
Δεν ζητάει το παιδί τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα Χάδι και από ένα Χαμόγελο από τη μαμά του..

Ψ
«Ψυχή μου» λέει η μάνα στο παιδί..γιατί το παιδί δεν είναι ένα κομμάτι της ψυχής της..από τότε που γεννιέται είναι η ίδια της η ψυχή.. η ψυχή της παίρνει ανάσα και γίνεται άνθρωπος.

Ω
Γιατί στα μάτια του παιδιού
η μητέρα είναι η πιο
Ωραία γυναίκα του κόσμου..

                                             

                                                       

       «Η Μάνα,  Γεώργιος Μαρτινέλλης

 

 

«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ’ αψηφάει,
για το τέκνο π’ αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ’ ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν’ άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.

Κι’ όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ’ όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν’ ο μόνος στεναγμός!

                                                                                                                    

 

  «Μάνα»,   Γεράσιμος Μαρκοράς

Μάνα!.. Δε βρίσκεται
λέξη καμία
νάχει στον ήχο της
τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ’ άκουσε
με στήθος κρύο,
όνομα θείο;

Παιδί από σπάργανα
ζωσμένο ακόμα,
με χάρη ανοίγοντας
γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο
που τ’ αγκαλιάζει
και μάνα κράζει.

Στον κόσμο τρέχοντας
ο νέος διαβάτης
πέφτει στ’ αγνώριστα
βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας,
Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει.


Της νιότης φεύγουνε
τ’ άνθια κ’ η χάρη
τριγύρω σέρνεται
με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του,
σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.

Και πριν την ύστερη
πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται
τα κρύα του χείλη,
και με το μάνα μου!
πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του.

 

Η ΜΑΝΟΥΛΑ
Στέλιος Σπεράντσας

Ποιός την κούνια μας κουνάει,
όταν είμαστε μικράκια;
Ποιός χαμογελά στο πλάι
και γλυκά μας λέει λογάκια
και τον ύπνο προσκαλεί;
Η μαμά μας η καλή!

 

 

Τα μαλλιά μας ποιός χτενίζει;
Ποιός μας καμαρώνει, αλήθεια;
Ποιός παιχνίδια μας χαρίζει;
Ποιός μας λέει τα παραμύθια
στη φωτίτσα μας σιμά;
Η γλυκιά μας η μαμά!

 

 

Κι όταν κάποτε ένα στόμα
κάτι με θυμό μας λέει,
κι όταν παρακούμε ακόμα,
ποιός πονεί και σιγοκλαίει
κι έχει πίκρα στην καρδιά;
Πάντα η μάννα μας, παιδιά!

 

 

ΤΑ ΑΤΑΚΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ
Στέλιος Σπεράντσας

 

«Άτακτα χεράκια των παιδιών,
όλα μου τα κάνετε άνω κάτω.
Παν΄τα σπίρτα πάλι απ’ το κουτί.
Χτες μου κομματιάσατε ένα πιάτο.

 

 

Κάπου μου τρυπώσ’ τε τα κλειδιά.
Πώς θ’ ανοίξω τώρα το συρτάρι;
Σήμερα η κούκλα η Μαργιορή
βρέθηκε κι αυτή χωρίς ποδάρι».

 

 

Τέτοια με παράπονο μιλεί,
πάντοτε η μαμά για τα χεράκια.
Μα ύστερα ξεχνά, χαμογελά,
γέρνει, τα γεμίζει με φιλάκια.

 

 

Ξέρει η μητερούλα, πως αυτά
κάποτε θα πάψουν ν’ ατακτούνε.
Ξέρει, πως τον κόπο της μαζί
τα χεράκια αυτά θα μοιραστούνε. 

 

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Ιωάννης Πολέμης

Μισεύεις για την ξενιτιά και μένω μοναχή μου,

σύρε παιδί μου στο καλό και σύρε στην ευχή μου.
Τριανταφυλλένια η στράτα σου, κρινοσπαρμένοι οι δρόμοι,
για χάρη σου ν’ ανθοβολούν και τα λιθάρια ακόμη.

 

 

Τα δάκρυά μου να γεννούν διαμάντια σ’ ό,τι αγγίζεις
και το ποτήρι της χαράς ποτέ να μη στραγγίζεις.
Να πίνεις και να ξεδιψάς και να ‘ναι αυτό γεμάτο,
σα να ‘ναι η βρύση από ψηλά κι εσύ να ‘σαι από κάτω.

 

 

Εκεί, παιδί μου, που θα πας, στα μακρινά τα ξένα,
δίχτυα πολλά κι οξόβεργες θα στήσουνε για σένα.
Παιδί μου, αν εμένανε πάψεις να με θυμάσαι,
με δίχως βαρυγκώμηση συχωρεμένος να ‘σαι.

 

 

Κι αν πάλι το φτωχό καλύβι μας, ντροπή σου φέρνει,
ωστόσο και πάλι θα ‘μαι πρόθυμη, συχώρεση να δώσω.
Μ’ αν την πατρίδα απαρνηθείς που τη λατρεύουμε όλοι,
να ‘ναι η ζωή σου, όπου κι αν πας, αγκάθια και τριβόλοι.

 

 

Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Άγγελος Βλάχος

 

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.


– Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ’ αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.

 

 

Τρέχει ο νιος, τη μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.

 

 

Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
– Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!

 

ΜΑΝΑ
Γεράσιμος Μαρκοράς

 

Μάνα! Δεν βρίσκεται λέξη καμία
να’ χει στον ήχο της τόση αρμονία,
σαν ποιός να σ’ άκουσε με στήθος κρύο,

 

όνομα θείο;

 

 

Παιδί από σπάργανα ζωσμένο ακόμα,
με χάρη ανοίγοντας γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο που τ’ αγκαλιάζει
και Μάνα! κράζει.

 

 

Στον κόσμο τρέχοντας ο νέος διαβάτης
πέφτει στ’ αγνώριστα βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας, Μάνα μου! λέει,
Μάνα! και κλαίει.

 

 

Της νιότης φεύγουνε τ’ άνθια κ’ η χάρη
τριγύρω σέρνεται με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του, σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.

 

 

Και πριν την ύστερη πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται τα κρύα του χείλη,
και με το Μάνα μου! πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του.

 

 

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ

Κική Δημουλά


Το μικρό μου παιδί
σοβαρή αταξία έκανε πάλι.
Στο πεζούλι του σύμπαντος σκαρφάλωσε,
σκούντησε με το χέρι του
το κρεμασμένο
στον τοίχο τ’ ουρανού
κόκκινο πιάτο,
κι έχυσε όλο το φως επάνω του.

Ο Θεός απόρησε
που είδε τον ήλιο
ντυμένο ρούχα παιδικά
να κατεβαίνει τρέχοντας
της φαντασίας μου τη σκάλα
και να έρχεται σε μένα.

Κι εγώ κάθομαι τώρα
και μαλώνω αυστηρά
το μικρό μου παιδί,
ενώ κλέβω κρυφά
τον χυμένο επάνω του ήλιο.


 

ΓΥΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Στέλιος Σπεράντσας

Τη δουλειά τελειώσαμε
με καλή καρδιά.
Κλείστε τα βιβλία σας
τώρα πια, παιδιά!

Ώρα για το σπίτι μας,
ώρα ευλογημένη.
Το τραπέζι στρώθηκε
και μας περιμένει!

Πάμε στης μανούλας μας
τη ζεστή αγκαλιά.
Πάμε, για να πάρουμε
δυο γλυκά φιλιά!

Να της πούμε σήμερα
με χαρά μεγάλη,
πόσα ωραία μάθαμε
στο σχολειό μας πάλι!

 

Μητέρα

Μητέρα λέξη μαγική
πολύτιμο πετράδι
ένα στολίδι της ψυχής

και της ζωής το χάδι.

Του κόσμου ο ήλιος και το φως
που τις καρδιές φωτίζει
κι’ ένα φιλί της η ψυχή
μ’ αγάπη πλημμυρίζει.

Μητέρα λέξη όμορφη
γλυκιά ονειρεμένη
στις δυσκολίες της ζωής
μεγάλη αγαπημένη.

Τι πιο γλυκό και όμορφο
όταν φιλί σου δίνει
και δυνατό παυσίπονο
η ευχή της που σ’ αφήνει.

Το δάκρυ της πόσες φορές
δεν κύλησε με πόνο
και πόσους αναστεναγμούς
δεν άφησε στο χρόνο.

Πόσες φορές δεν έκλαψε
δεν πόνεσε η καρδιά της
δεν βρήκες καταφύγιο
μέσα στην αγκαλιά της.

Και ο χριστός μας στο σταυρό
είπε προτού πεθάνει
την Παναγιά μητέρα μου
πρόσεχε Ιωάννη.

 

 

 

 

Η Λεμονιά Μούτα δημοσίευσε το παρακάτω όμορφο ποιηματάκι

 

 

Ποιηματάκια από την

Μαμάκα μου καλή,
σου στέλνω ενα φιλι
και μια μεγάααααλη αγκαλιά,
για να σου πω χρόνια πολλά!
Ένα μεγάααααλο ευχαριστώ,
απ την καρδιά μου θα σου πω,

για όλα όσα μου δίνεις,\πάντα θα σε αγαπώ5-5-11…απο τα περσυνα παιδάκια μου!!!Από το Νηπιαγωγείο  Ν Ποτίδαιας εδώ

οτι πιο ενοιωσα γλυκο
ειν το δικο σου σ αγαπω
η πιο γλυκια η αγκαλια
η πιο αγγελικη μορφη
η πιο γνωριμη φωνη

μαμα -μανουλα-μανα

δεν ειχα αλλο πιο πολυ
απ τη δικη σου τη στοργη
το πιο σπουδαιο φυλαχτο
ειν η δικη σου η ευχη

μαμα -μανουλα- μανα

 

Σήμερα στη γιορτούλα σου λουλούδια σου χαρίζω,
χαίρομαι όταν χαίρεσαι κι’ όταν πονάς δακρύζω.
Είσαι το λιμανάκι μου, είσαι η συντροφιά μου,
να’ σαι γερή και δυνατή μανούλα μου γλυκιά μου.
Νιώθω πως όταν μου γελάς σε πούπουλα πως μ’ έχεις
μανούλα μου σ’ ευχαριστώ που τόσο με προσέχεις.
Το όνομά σου το γλυκό μες στη καρδιά κρυμμένο
και με κορδέλα ολόχρυση το έχω τυλιγμένο…!!!!

 

 

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΑΝΑΠΝΟΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ
ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΑΓΓΙΓΜΑ
ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΠΟΝΟ
ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΛΕΞΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΟΥ ΑΠΟΤΥΧΙΑ
ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΕΡΩΤΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ , Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ
ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ :
ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ
ΠΑΝΤΑ ΝΑ Σ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΚΑΙ
ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΛΥΝΕΙ
ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΕΧΕΙΣ….
ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ
ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ …
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η Μ Η Τ Ε Ρ Α !!!

Θα εμπλουτίζω συνέχεια το υλικό στην ανάρτηση αυτή , γι ΄αυτό  μείνετε συντονισμένοι  !!! :)))

Λίστες  αναπαραγωγής τραγουδιών/ιστοριών για τη μητέρα εδώ κι εδώ κι εδώ  κι εδώ

Από το μπλογκοφιλαράκι μας της Τάνιας Μάνεση εδώ σε βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε και να κατεβάσουμε  το υπέροχο παραμύθι της Debi Gliori «Θα σ’αγαπώ ό,τι κι να γίνει»   εδώ

Από το Blog ο κήπος με τα χρώματα  διαβάσαμε το παραμύθι για την ευχή της μάνας.(Ένα παραμύθι από την Γιάννα Σέργη  Πηγή: Περιοδικό Σύγχρονο Νηπιαγωγείο τεύχος 22, Ιούλιος-Αύγουστος 2001)

           

Από την  ιστοσελίδα του   Δημοτικού Σχολείου Αγίας Μαρίνας Λέρου διαβάζουμε

Η ευχή της μάνας  (λέρικο παραμύθι)

Αφήγηση:Χριστοδούλου  Ειρήνη,    ετών  80

Λέρος, Ιαν. 2003

Μια φορά κι έναν καιρό, στα παλιά τα χρόνια, ζούσε μια γυναίκα που είχε τέσσερα παιδιά, τρεις κόρες και έναν γιο. Ο πατέρας τους πέθανε, όταν  αυτά ήταν πολύ μικρά και η μάνα τους για να τα ζήσει δούλευε σε διάφορες δουλειές, γιατί ήταν πολύ φτωχιά. Μεγάλωσε και τα τέσσερα παιδιά και τα πάντρεψε αλλά όλα έμεναν μακριά. Από την κούραση και από την ταλαιπωρία αρρώστησε και δεν μπορούσε πια να δουλέψει. Και έπεσε στο κρεβάτι πολύ βαριά. Οι γείτονες δεν την έβλεπαν να πηγαίνει στην ξένη δουλειά και ανησύχησαν. Πήγε το πρωί μία γειτόνισσα για να δει τι είχε και δεν πήγε στη δουλειά και την βρήκε στο κρεβάτι πολύ άρρωστη. —Έλα γειτόνισσα, να πας να φωνάξεις την πρώτη μου κόρη να έρθει, που την χρειάζομαι. Πάει τότε η γειτόνισσα στην πρώτη κόρη και τις λέει να πάει στην μάνα της που είναι πολύ άρρωστη. Εκείνη δεν δέχτηκε να πάει γιατί έπλενε και είχε τα ρούχα μέσα στη σκάφη.  —  Δεν μπορώ να πάω να την δω γιατί πλένω. Όταν πήγε η γειτόνισσα και της είπε ότι, η κόρη σου δεν μπορεί να έρθει γιατί έχει τα ρούχα μέσα στην σκάφη και πλένει, η άρρωστη μάνα αναστέναξε, δάκρυσε και της είπε:   —  Σου εύχομαι, κόρη μου, η σκάφη να γίνει το σπίτι σου και να το σέρνεις όπου πας στα όρη και στα βουνά, όλη σου τη ζωή.   Από τότε η κόρη της έγινε χελώνα. Τότε, έστειλε την γειτόνισσα στην δεύτερη κόρη. Και αυτή όμως βρήκε δικαιολογία ότι ύφαινε. —  Δεν μπορώ να έρθω γιατί έχω στον αργαλειό το νήμα.    Τότε πάλι η μάνα δάκρυσε και την καταράστηκε.     —  Άντε κόρη μου, να υφαίνεις μέρα νύχτα και σταματημό να μην έχεις. Να σου χαλάνε οι άνθρωποι τα υφαντά και να σε κυνηγούν παντού.    Κι από τότε έγινε η αράχνη. Μετά την έστειλε στον γιο της, μα κι εκείνος αρνήθηκε.    —  Πες της μάνας μου ότι, δεν μπορώ να έρθω γιατί βάζω στους τοίχους αστυβές* για να μην μου τους χαλούν.   Τότε η μάνα αναστέναξε πάλι και του είπε:     —Να έχεις την κατάρα μου και οι αστυβές να γίνουν αγκάθια στο σώμα σου και να γυρίζεις σαν την άδικη κατάρα.   Από τότε έγινε ο σκαντζόχοιρος.  Τότε θυμήθηκε την μικρή της κόρη και η γειτόνισσα πήγε και σ’ αυτή. Όταν είδε την γειτόνισσα να πηγαίνει στο σπίτι της τόσο πρωί, απόρησε.     —  Καλώς την, της είπε. Πώς είναι και ήρθες τέτοια ώρα;  Η  γειτόνισσα της είπε ότι την γύρευε η μάνα της, που είναι πολύ άρρωστη. Η κόρη της εκείνη τη στιγμή ζύμωνε  και είχε το ζυμάρι μέσα στην σκάφη. Παράτησε όμως το ζύμωμα κι όπως ήταν με   τη ζύμη στα χέρια έτρεξε στην μάνα της. Ούτε που ήθελε να πλυθεί, για πιο γρήγορα. Όταν την είδε η μάνα της, της λέει.  —  Γιατί κόρη μου είναι τα χέρια σου με τις ζύμες;   —  Ζύμωνα μάνα και έτρεξα να δω τι έχεις.  

Τότε η μάνα της την αγκάλιασε, τη φίλησε και της λέει.  

—  Να έχεις την ευχή μου κόρη μου! Να πετάς από λουλούδι σε λουλούδι, να μαζεύεις το μέλι από τα λουλούδια, να φέρνεις την γλυκασιά. Να είσαι χρήσιμη στον κόσμο. Το ζυμάρι που είναι στα χέρια σου να γίνεται κερί, για τις εκκλησίες. Χωρίς εσένα και το κερί σου να μην μπορεί να λειτουργήσει ο παπάς.   

Έτσι έγινε η μέλισσα.   

Γι’ αυτό και η παροιμία λέει: 

« Ευχή γονέα έπαρε και στο βουνό ανέβα». 

 

*Αστυβές= άγριοι θάμνοι με σκληρά αγκάθια.

Επιστροφή

Από εδώ διαβάσαμε ένα παραμύθι του λαου με τίτλο »  Η ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ ΚΑΙ Η ΠΕΡΔΙΚΑ»

 

Μια μέρα συνάχτηκαν όλα τα πουλιά και συμφώνησαν να βάλουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Ήβραν και δάσκαλο και τον διόρισαν. Άνοιξε το σχολείο κι επήραν τα παιδιά τους και τα έγραψαν.
Ύστερα από λίγες μέρες, μερικά παιδιά πήγαν στο σχολείο και δεν ήξεραν το μάθημά τους. Ο δάσκαλος τα άφησε νηστικά το μεσημέρι. Μέσα στα παιδιά που έμειναν τιμωρία ήταν και το παιδί της κουκουβάγιας.
Η κουκουβάγια, άμα είδε πως εσχόλασαν τα παιδιά το μεσημέρι και το μωρό της δεν εσχόλασε, επήρε λίγο ψωμί και επήγε στο σχολείο να του το δώσει.
Καθώς επήγαινε, την έφτασεν η πέρδικα. Έμεινε κι εκείνης το μωρό της νηστεία, κι επήγαινε να του δώσει λίγο ψωμί. Λέγει η πέρδικα της κουκουβάγιας:
– Να χαρείς τα μάτια σου, γείτονα· έχω πολλή δουλειά και σε παρακαλώ να πάρεις και του μωρού μου το φαΐ του.
– Το παίρνω γειτόνισσα, λέγει η κουκουβάγια, αλλά δεν ξέρω το μώρο σου ποιο είναι.
– Ω, λέγει η πέρδικα, όσο γι’ αυτό, είναι πολύ εύκολο να το βρεις. Το μωρό μου είναι το πιο όμορφο μωρό του σχολείου!
Η κουκουβάγια πήγε στο σχολείο. Παρακάλεσε το δάσκαλο, κι αυτός εδέχτηκε να δώσει το ψωμί του μωρού της. Ύστερα είπε του δασκάλου να την αφήσει να δει όλα τα παιδιά. Εκοίταξε καλά καλά, δεν ήβρε το μωρό τη πέρδικας. Εγύρισε πίσω, επήγε και ήβρε την πέρδικα και της έδωσε το ψωμί της και της λέει:
– Τι να σου κάμω! Εκοίταζα μιαν ώρα και δεν το ήβρα το μωρό σου, γιατί μες στο σχολείο δεν ήταν ομορφότερο μωρό από το δικό μου!

 Ένα κείμενο για τη μητέρα, τον Άγγελο κάθε παιδιού,
 από το συγγραφέα Πάολο Κοέλιο.

 

Ένα μικρό παιδί ετοιμάζεται να γεννηθεί.Έχει αγωνία όμως και φοβάται.

Θα υπάρχει άραγε κανείς να το φροντίζει;Ρωτάει λοιπόν το Θεό.

Εκείνος του απαντάει:»Μην ανησυχείς. Μεταξύ πολλών Αγγέλων διάλεξα έναν και για σένα. Θα σε περιμένει στη γη και θα σε φροντίζει».

«Η αγωνία ενός μικρού αγγέλου»

 

Μια φορά και ένα καιρό ένα παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί. Την προηγούμενη ημέρα ρώτησε το Θεό: «Μου λένε ότι θα με στείλεις αύριο στη γη. Φοβάμαι. Πώς θα μπορέσω να ζήσω εκεί; Είμαι μικρός και αβοήθητος». Και ο Θεός του απάντησε: «Μην ανησυχείς. Έχω φροντίσει για σένα. Μεταξύ πολλών Αγγέλων διάλεξα έναν και για σένα. Θα σε περιμένει στη γη και θα σε φροντίζει». Το παιδί επέμενε.

 

«Ναι, αλλά εδώ στον παράδεισο δεν κάνω τίποτα άλλο από το να τραγουδάω και να γελάω κάθε μέρα! Μόνο αυτά χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένος! Θα νοιώθω τόση ευτυχία στη γη;»

 

Τότε ο Θεός του είπε:

 

«Ο Άγγελος που έχω διαλέξει για σένα, ο Άγγελός σου, θα σου τραγουδάει όλη την ημέρα. Θα αισθάνεσαι την αγάπη του κι έτσι θα είσαι ευτυχισμένος».

 

 

Και το παιδί ρώτησε:

 

«Και πώς θα καταλαβαίνω τους ανθρώπους, όταν θα μιλούν, αφού δεν ξέρω τη γλώσσα τους;»

 

«Αυτό είναι εύκολο», του είπε ο Θεός. «Ο Άγγελός σου θα σου λέει τα πιο όμορφα και γλυκά λόγια, που έχεις ακούσει ποτέ και με πολλή υπομονή και φροντίδα θα σε μάθει να μιλάς»!

 

Και ύστερα το παιδί κοιτώντας το Θεό ρώτησε: «Και τι θα κάνω, όταν θα θέλω να μιλήσω σε σένα;»

 

Ο Θεός χαμογέλασε στο παιδί και του είπε: «Ο Άγγελός σου θα σε μάθει πώς να προσεύχεσαι»!

 

Και το παιδί είπε: «Έχω ακούσει ότι στη γη υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που είναι κακοί. Ποιος θα με προστατεύσει από τους κακούς;»

 

Ο Θεός αγκάλιασε το παιδί και του είπε:

 

«Ο Άγγελός σου θα σε υπερασπιστεί ακόμα και αν χρειαστεί να βάλει σε κίνδυνο την ζωή του».

 

Λυπημένο το παιδί τον ρώτησε: «Ναι, αλλά πάντα θα είμαι λυπημένος, γιατί δε θα σε βλέπω πια».

 

– «Ο Άγγελός σου θα σου μιλάει συνέχεια για μένα και θα σε διδάξει τον τρόπο που θα μπορέσεις να γυρίσεις πάλι σε μένα. Έτσι και αλλιώς δε θα σου λείψω ποτέ, αφού θα είμαι πάντα δίπλα σου».

 

 

 

Τη συγκεκριμένη στιγμή επικρατούσε απόλυτη γαλήνη στον παράδεισο και οι μακρινές φωνές από τη γη είχαν ήδη ακουστεί.

 

Το παιδί βιαστικά ρώτησε: «Θεέ μου αν πρέπει να φύγω τώρα πες μου το όνομα του Αγγέλου μου!»

 

Και ο Θεός απάντησε: «Τον Άγγελό σου θα τον αναγνωρίσεις εύκολα. Άλλωστε θα είναι ο πρώτος που θα αντικρίσεις, φτάνοντας στη γη. Το όνομα του Αγγέλου σου δεν είναι τόσο σημαντικό…

 

…θα την φωνάζεις απλά «μαμάκα»!

«Η καρδιά της Μάνας», Άγγελος Βλάχος

 
 
Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
– Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ’ αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρης την καρδιά
να ρίξω να την φάη το σκυλί μου. Τρέχει ο νειός, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει
και τρέχει να την πάη, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νειός κατάχαμα με δαύτη. Κυλάει ο γυιός και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίη και να μιλάη.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
– Εχτύπησες, αγόρι μου;…και κλαίει!
 
 
 

 

 

 

 

Μια μελοποιημένη εκδοχή της ιστορίας υπάρχει στο τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού, «Της μάνας η καρδιά».

 

 

 

Ένα παλικάρι ήτανε μια φορά,
που αγάπαγε με πάθος μια όμορφη κυρά.

Μια μέρα, όπως έπαιρνε τα λάγνα της φιλιά,
«ζήτα μου οτιδήποτε», της λέει τρυφερά.

«Αν μ’ αγαπάς», του είπε, με νάζι και καημό,
«την καρδιά της μάνας σου εγώ επιθυμώ».

Έτσι λοιπόν ξεκίνησε, να πάει στο πατρικό του,
ποτέ του αυτός δεν πάτησε τον όρκο το δικό του.

«Δώσε μου, μάνα, την καρδιά, στα πόδια της ν’ αφήσω».
«Αν είναι γιε μου για καλό, εγώ στηνε χαρίζω».

Κι έτσι της πήρε την καρδιά και χάθηκε στο δρόμο,
μα σε μια πέτρα σκόνταψε και δάκρυσε απ’ τον πόνο.

«Χτύπησες μήπως γιόκα μου, ψηλό μου κυπαρίσσι;»
γυμνή η καρδιά τού μίλησε, προτού να ξεψυχήσει.

Με ματωμένα χέρια φτάνει στο σπιτικό της,
«να η καρδιά που γύρευες» και την αφήνει εμπρός της.

Μα αυτή καν δεν τον κοίταξε κι άρχισε να γελάει,
«μήπως θα ‘ταν καλύτερο να μου τη φέρεις Μάη…».

 

Στο διαδίκτυο υπάρχουν ιστορίες όπως

Της μάνας μου το πρωινό φιλί
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Λόγια – Παρουσίαση: ΚαΤερίνη

Με ξύπνησε ξημέρωμα μια αύρα μια πνοή
στο μάγουλο φτερούγισε της μάνας μου φιλί
το χάδι της με γέμισε με αγάπη και στοργή
και πίσω ξαναγύρισα ξανάγινα παιδί
μ’ ένα φιλί και μια ευχή και το χαμόγελο της
σαν ξύπνησα τον ήλιο μου είδα στο πρόσωπο της

σου έφερα ροδόνερο σιγά μου ψιθυρίζει
για να πλυθείς και να λουστείς και να γλυκομυρίζεις
στέγνωσε τα μαλλάκια σου στις κεντητές πετσέτες
που ‘χουν χρωματιστά πουλιά αστέρια και βιολέτες
απ’ τα κεντίδια κόκκινο, πάρε σαν ένα χάδι
στα μάγουλα σου ακούμπησε ν’ αφήσει κοκκινάδι

άσε λυμένα τα μαλλιά, στους ώμους ν’ ανεμίζουν
σαν τα φυσάει ο άνεμος αυτά να παιχνιδίζουν
φόρεσε τ’ άσπρο φόρεμα και το λευκό μαντήλι
και το βαφτιστικό σταυρό ακούμπησε στα χείλη.
βάλε στο μέρος της καρδιάς το πρωινό φιλί μου
κι έλα για λίγο να σε δω, άστρο και γιασεμί μου

έλα και σου ‘χω έτοιμα φτερά για να πετάξεις
τα όνειρα σου μάτια μου για να τα κάνεις πράξεις
στον ουρανό φτερούγησε σε θάλασσες σε δάση.
μα όσο μακριά μου κι αν πετάς ποτέ να μη ξεχάσεις
στις προσευχές θα βρίσκεσαι και μες στην αγκαλιά μου
στη σκέψη και στα όνειρα στους χτύπους της καρδιάς μου

την πρωινή μου την ευχή σου στέλνω πριν χαράξει
από το μάτι του κακού αυτή να σε φυλάξει
κι όταν ξυπνάς κάθε πρωί, τον ήλιο σαν κοιτάξεις
στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μη ξεχάσεις
να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της
και την ευχή μου θα τη βρεις μέσα στη μυρωδιά της

ΚαΤερίνη
Μουσική Γιάννης Μαρκόπουλος

Από το ιστολόγιο του Λάμπρου εδώ μας άρεσαν ιδιαίτερα

Δημοσιεύτηκε στις 23 Απρ 2012 από

Η μανούλα μου, my mother, kid’s song
Γερμανική μελωδία, στίχοι: Αγγελική Καψάσκη

Έχω μια γλυκειά μανούλα,
που πολύ με αγαπά
νύχτα μέρα με φροντίζει και για με καρδιοχτυπά

Σαν γλυστρήσω και χτυπήσω
θε να τρέξω στο λεπτό
στην αγκάλη της να πέσω
με λαχτάρα και καημό

Μ’ ένα της γλυκό φιλάκι
κάθε πόνος πάει μακρυά
κι είν’ η πιο ζεστή φωλίτσα
η γλυκειά της αγκαλιά

 

Μάνα κράζει το παιδάκι,

Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος

Μάνα ακούς σε κάθε μέρος

Α ! τι όνομα γλυκό !

Λέγεται πως αρχικά ήταν μια γιορτή που έκαναν κάθε άνοιξη οι Αρχαίοι Έλληνες αφιερωμένη στη θεά Γαία , τη Μητέρα Γη. Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε μια άλλη αφιερωμένη στη Ρέα , που ήταν η μητέρα όλων των θεών.

Η Γιορτή της Μητέρας γιορτάστηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας στις 2 Φεβρουαρίου 1929 , συνδιάζοντας έτσι τη γιορτή με την χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 60 ορίστηκε η δεύτερη Κυριακή του Μάη ως μέρα εορτασμού της Μητέρας.

Είναι μια ευκαιρία να εκφράσουμε την αγάπη μας  στην μητέρα μας , αν κι αυτό οφείλουμε να τα κάνουμε καθημερινά τόσο προς τη μαμά όσο και στον μπαμπά που κοπιάζουν για τα παιδιά τους.

Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην «γιορτή της μητέρας». Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της η Ρέα η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας. 

Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη «Mothering Sunday», που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους. 

Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της «Μητέρας Εκκλησίας» αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.

Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.

Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.

Εμείς στην τάξη φτιάξαμε μια κάρτα καρδούλα και μια κάρτα μαργαρίτα τις οποίες θα σας περιγράψουμε αναλυτικότερα ευθύς αμέσως.

 

 Α ) ΚΑΡΤΑ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

Υλικά που χρησιμοποιήσαμε

  • Λευκό  χαρτονάκι  κανσόν μεγέθους Α4

  • Μαρκαδόρους

  • Ψαλίδι

Τρόπος κατασκευής.

1)    Κόβουμε προσεχτικά το περίγραμμα της κάρτας με το ψαλίδι μας.

2)   Ζωγραφίζουμε όπως θέλουμε τα λουλούδια και την καρδιά. Αφήνουμε την φαντασία μας ελεύθερη να διακοσμήσει το εσωτερικό κι εξωτερικό μέρος της κάρτας .  Γράφουμε, αν θέλουμε, τις ευχές μας στην μαμά.

3)   Προαιρετικά μπορούμε με διακορευτή να κάνουμε από μία τρυπούλα σε κάθε πλαϊνό μπροστινό μισό κομμάτι της καρδιάς και να περάσουμε χρωματιστή κορδέλα που θα δένει με φιόγκο την κάρτα μας.

Το πατρόν της καρτούλας μας

γιορτή μητέρας

Και σε μεγαλύτερο μέγεθος

 

 

 

 

 

Β ) ΚΑΡΤΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Υλικά που χρησιμοποιήσαμε

  • Λευκό και κόκκινο χαρτονάκι  κανσόν μεγέθους Α4

  • Μαρκαδόρους

  • Ψαλίδι

  • Κόλλα στικ

Τρόπος κατασκευής.

1)    Κόβουμε τα περιγράμματα από τα χαρτονάκια

2)   Ζωγραφίζουμε το κλαδάκι και τα φυλλαράκια όπως θέλουμε

3)   Στο κέντρο της μαργαρίτας κολλάμε  μια μικρή οβάλ καρτούλα όπου γράφουμε τις ευχές μας στην μαμά.

Το πατρόν για την κάρτα μαργαρίτα το πήραμε από το e-selides.gr (Μανόλης Ράντος 4/5/2008)

Γ) ΔΙΠΛΩΜΑ


Από το διαδίκτυο βρήκαμε το παρακάτω δίπλωμα, το οποίο συμπληρώσαμε για να το δώσει κάθε παιδάκι στη μανούλα του.


 

 

 


Επισκέπτες από 31/1/2012

free counters

Καιρός

booked.net

Ακολουθήστε μας γράφοντας το email σας!
Enter your email address to follow this blog and receive notifications of new posts by email.

Προστεθείτε στους 102 εγγεγραμμένους.

Αρχείο

Ανοιξιάτικο βραβειάκι από το νέο νηπιαγωγείο που ονειρεύομαι! http://dreamkindergarten.blogspot.gr/ Ευχαριστούμε Ανθή !

2 Βραβεία από τα ιστολόγια Ο ΖΩΗΡΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ http://ozoirosmathitistisdeuteras.blogspot.gr/ και Μετά την πρώτη….. http://afteraclass.blogspot.gr/ Ευχαριστούμε πολύ Αντώνη και Χάρη !!!

Δεν ξεχνώ καθημερινά το φρουτάκι μου :)

Ημερολόγιο άρθρων

Μαΐου 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031  

Το κανάλι μου στο youtube

κλικ στην εικόνα

Πρόσφατα άρθρα

Αντίστροφη μέτρηση

ΟΜΟΡΦΗ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!11/09/2019
ΟΜΟΡΦΗ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ !!!

Χρήσιμες συνδέσεις για το νηπιαγωγείο

RSS Los Niños

  • Παρουσιάστηκε σφάλμα. Το κανάλι ίσως είναι εκτός λειτουργίας. Δοκιμάστε αργότερα.